Istnieją dwa rodzaje ćwiczeń uzupełniających:
Ćwiczenia statyczne, stosowane przed i po każdym ćwiczeniu w celu nabycia świeżości i wyregulowania oddechu, który ma olbrzymie znaczenie dla obiegu krwi i koncentracji. Pozycja siedząca nogi zgięte w kolanach i skrzyżowane prawa na lewej. Ręce tak, że lewy kciuk jest na prawym. Tułów wyprostowany. Prawidłowy oddech: spokojny wydech nosem przez 7 sekund, przetrzymanie powietrza przez 3 sekundy i wdech 70% powietrza przez 0 sekund, następnie przetrzymanie 30% powietrza przez 3 sekundy. Cykl powtarza się.
Metoda regulacji kości i nerwów po ćwiczeniach Kempo. Zastosowanie nacisku dookoła mięśni otaczających kręgosłup oraz dookoła szyi i bioder.
Posiadanie jedynie siły mięśni nie uczyni z nas mistrzów w sztuce walki. Musimy się nauczyć używać umiejętności naszej siły. Jest to bardzo ważne w tej sztuce. Zastosowanie siły przy jakimkolwiek ruchu jest uzależnione od kilku czynników. Jednym z najważniejszych cech jest właśnie szybkość. Podstawowe techniki zadawania ciosów i kopnięć osiągają największą skuteczność przy skoncentrowaniu maksimum energii w momencie zderzenia. Ta koncentracja energii polega w dużej mierze na szybkości wykonywaniu ruchów. Zwiększona szybkość wykonywanych ruchów równa jest zwiększonej energii zadawanych ciosów. Cios zaawansowanego karateki ma szybkość 13 m/s i wytwarza siłę niszczącą równą 700 kg.
Energię, która wprowadza w ruch ciała dostarczają mięśnie. Dobrze wyćwiczone, silne elastyczne mięśnie są do uprawiania karate konieczne. Jeśli nawet karateka dobrze zna teorię karate i zasady dynamiki ruchu, to mając słabe mięśnie nie zdoła wyrobić sobie należnych technik. Przeto niezbędny jest stały trening w celu wzmocnienia mięśni ciała.